Stłuczenie nadgarstka to zamknięte uszkodzenie tkanek miękkich, bez przerwania ciągłości skóry, otwartych ran czy krwawienia oraz uszkodzeń struktur więzadłowych i kostnych. Najczęściej jest ono efektem odruchowego podparcia się ręką podczas upadku albo różnego rodzaju uderzeń, zarówno podczas uprawiania sportu, jak i codziennych czynności.

Z tekstu dowiesz się:

• czym dokładnie jest stłuczenie dłoni i nadgarstka,
• jakie objawy daje zbity nadgarstek,
• jak długo boli stłuczenie nadgarstka,
• czy można przyspieszyć powrót dłoni do pełnej sprawności.

Stłuczenie jest kontuzją tkanek miękkich, która polega na zamkniętym uszkodzeniu wewnętrznej struktury tkanki – zgnieceniu komórek, rozerwaniu włókien substancji międzykomórkowej, uszkodzeniu małych nerwów oraz naczyń krwionośnych, na skutek czego dochodzi do podskórnych wylewów i tworzenia się krwiaków. Oczywiście stłuczeniu mogą towarzyszyć także naciągnięcia tkanek, np. torebki stawowej, ścięgna, więzadła czy mięśni.

Stłuczenie ręki po upadku i nie tylko

Nadgarstek, mimo niewielkich wymiarów, jest częścią ciała o dość skomplikowanej budowie. Składa się z ośmiu kości, a także licznych ścięgien, więzadeł i mięśni. Zarówno ze względu na swoją budowę, jak i codzienne obciążenia, nadgarstek jest narażony na liczne choroby i kontuzje – zwichnięcia i złamania kości nadgarstka, przeciązenia ścięgien  czy zespół cieśni nadgarstka.

Relatywnie najmniej groźną, ale zarazem często spotykaną kontuzją jest stłuczenie nadgarstka. Najczęściej jest ono efektem podparcia się ręką w trakcie upadku na podłoże, np. po potknięciu się. Może ono pojawiać się po nagłych uderzeniach – np. piłką, przytrzaśnięcia drzwiami, w sytuacjach, gdy na nadgarstek z dużej wysokości spada ciężki przedmiot. Jest to więc bez wątpienia częsta codzienna kontuzja.

Stłuczenie nadgarstka – objawy urazu

Stłuczenie dłoni i nadgarstka jest urazem zamkniętym, co oznacza, że w jego przebiegu nie dochodzi do przerwania ciągłości skóry, ran czy krwawienia. Do objawów stłuczenia nadgarstka zalicza się natomiast:

• ból nadgarstka – zarówno samoistny, jak i podczas ruchu czy ucisku, niekiedy promieniujący na dłoń i przedramię,
• wylewy podskórne w miejscu uszkodzenia naczyń krwionośnych, zwane powszechnie krwiakami lub siniakami,
• ograniczenie ruchomości nadgarstka, problem z wykonywaniem codziennych czynności, np. utrzymaniem sztućców,
• obrzęk stłuczonej okolicy, wyczuwalna przed dotyk wyższa temperatura stłuczonych tkanek.

W niektórych przypadkach możliwe są także nieduże, powierzchowne otarcia naskórka.

Stłuczenie nadgarstka – jak długo boli ta kontuzja?

Stłuczony, zbity nadgarstek nie jest poważną dolegliwością pod względem zdrowotnym, ale przez pewien czas może utrudniać codzienne funkcjonowanie. W zależności od stopnia zaawansowania urazu dolegliwości bólowe mogą utrzymywać się od 7 do 14 dni, podobnie jak wchłanianie się krwiaka, który stopniowo staje się coraz bledszy i w końcu zanika całkowicie. Jeżeli po tym czasie dolegliwości nie ustępują, nadgarstek ciągle jest obrzęknięty, a ból nie mija – należy skonsultować się z lekarzem. W przypadku nadgarstka wiele złamań może być przeoczonych ponieważ nie dają istotnych dolegliwości klinicznych i nie zawsze są widoczne w pierwszym zdjęciu rentgenowskim. W przypadku wątpliwości należy zawsze rozszerzać diagnostykę obrazową.

Zbity nadgarstek – jak przyspieszyć regenerację i złagodzić ból

Od razu po kontuzji zaleca się, aby przyłożyć do stłuczonej ręki zimny okład – przy czym nie bezpośrednio do skóry, co mogłoby spowodować odmrożenia. Niska temperatura zahamuje wewnętrzne krwawienie, zmniejszy obrzęki, złagodzi dolegliwości bólowe i zapobiega powstawaniu stanu zapalnego. W pierwszych dniach po urazie można też stosować dostępne bez recepty środki przeciwbólowe i przeciwzapalne, np. w formie maści. Mogą one zawierać w składzie ketoprofen, diklofenak czy etofenamat.

Oczywiście można stosować także odpowiednie zabiegi rehabilitacyjne na nadgarstek – rehabilitacja ma w tym zakresie szerokie zastosowanie. W zależności od rodzaju i stopnia nasilenia objawów urazu, wykonuje się zabiegi krioterapii miejscowej, magnetoterapii, laseroterapii czy elektroterapii. Pomagają one łagodzić dolegliwości, przyspieszają gojenie oraz zmniejszają ryzyko ewentualnych powikłań.