Dyskopatia lędźwiowa

Ból odcinka lędźwiowego kręgosłupa to, ze względu na siedzący tryb życia, jeden z najpowszechniejszych problemów zdrowotnych bieżących czasów. O ile z bólami przeciążeniowymi można poradzić sobie dzięki rehabilitacji, o tyle większe uszkodzenia/przemieszczenia krążków międzykręgowych w dolnej partii kręgosłupa wymagają leczenia operacyjnego. W Szpitalu Centrum przeprowadzamy mikrodiscektomię przy użyciu mikroskopu lub endoskopu.

Podstawowym wskazaniem do przeprowadzenia mikrodiscektomii odcinka lędźwiowego kręgosłupa jest ucisk wysuniętego krążka międzykręgowego na struktury nerwowe kręgosłupa. Objawy takiego stanu rzeczy u pacjenta to:

• zaburzenia czucia;
• bóle dolnej partii kręgosłupa promieniujące do jednej lub obu kończyn dolnych
• niedowład kończyny dolnej.
• zaburzenia czynności fizjologicznych

Mikrodiscektomia odcinka lędźwiowego kręgosłupa polega na usunięciu wypadniętej do kanału kregowego przepukliny międzykręgowej, która uciska na wewnętrzne struktury kręgosłupa, w tym nerwy rdzeniowe.

Podstawą do przeprowadzenia mikrodiscektomii odcinka lędźwiowego jest pozytywna kwalifikacja lekarza neurochirurga (po zebraniu wywiadu chorobowego i badaniu klinicznym) przeprowadzona na podstawie badania rezonansem magnetycznym. Lekarz może zlecić dodatkowe badania obrazowe w postaci zdjęcia RTG lub tomografii komputerowej.

Po pozytywnej kwalifikacji neurochirurgicznej oraz konsultacji anestezjologicznej, Pacjent może zostać poddany zabiegowi. Jest on wykonywany na sali operacyjnej w znieczuleniu ogólnym.

Mikordiscektomię można wykonać na dwa sposoby:

• przy użyciu mikroskopu – chirurg używa go do oglądania odcinka lędźwiowego kręgosłupa, a samą operację przeprowadza przy użyciu mikronarzędzi;
• przy użyciu endoskopu – chirurg wprowadza do kręgosłupa kamerę operacyjną, pozwalającą dokładnie obejrzeć strukturę kręgosłupa, a samą operację przeprowadza przy użyciu mikronarzędzi  bez ryzyka uszkodzenia struktur nerwowych.

W czasie operacji pacjent jest ułożony na brzuchu. Korzystając z jednej z powyższych metod, neurochirurg enel-sport usuwa część dysku uciskającej nerw lub rdzeń kręgowy, a następnie dokonuje oględzin, aby upewnić się, że nie ma dodatkowych fragmentów dysku, które mogłyby zagrażać komfortowi Pacjenta.

Mikrodiscektomia odcinka lędźwiowego kręgosłupa trwa około godziny. W zależności od wybranej metody, na ciele Pacjenta pozostają nacięcia skóry o średnicy od dwóch do pięciu centymetrów. Zastosowanie tego typu leczenia nie powoduje naruszenia stabilności kręgosłupa.

Po wykonaniu mikrodiscektomii odcinka lędźwiowego kręgosłupa Pacjent musi pozostać na oddziale pooperacyjnym co najmniej jeden dzień. To czas poświęcony na jego obserwację, ale także rozpoczęcie rehabilitacji. Wykwalifikowany fizjoterapeuta lub pielęgniarka pomogą usiąść na łóżku, a następnie wstać najpóźniej już dzień rano po wykonanym zabiegu. Pamiętaj: pod żadnym pozorem nie wstawaj z łóżka samodzielnie!

Rehabilitacja po mikrodiscektomii odcinka lędźwiowego jest niezbędna do uzyskania pełnego efektu. Fizjoterapeuta prezentuje podstawowe ćwiczenia izometryczne, a sam proces rehabilitacji przebiega pod jego kierunkiem. Rehabilitacja po zabiegu endoskopowym przebiega szybciej, niż po zabiegu mikroskopowym.

W zależności od wybranej metody operacji, powrót do pełnej aktywności zajmuje od 4 do 8 tygodni.

Zabieg przeprowadzony przy użyciu mikroskopu bądź endoskopu znacznie przyspiesza proces powrotu do zdrowia. W przeciwieństwie do klasycznej operacji kręgosłupa, wymagającej jego otwarcia, Pacjent może wrócić do pełnej aktywności w ciągu od 4 do 8 tygodni.

Sam zabieg, oprócz minimalnej inwazyjności, nie powoduje także jakiegokolwiek krwawienia, a blizna po nacięciu na kręgosłupie jest niewielka, nie jest naruszana stabilność kręgosłupa. W związku z powyższym Pacjent otrzymuje też mniejszą dawkę środków przeciwbólowych.

Najważniejszą zaletą mikrodiscektomii odcinka lędźwiowego jest jednak zanik bólu i ucisku na kręgosłup od razu po zabiegu.

Operację mogą przeprowadzać tylko najbardziej doświadczeni neurochirurdzy, posiadający dostęp do najnowocześniejszego sprzętu medycznego, mający odpowiednie przeszkolenie i doświadczenie w stosowaniu najnowocześniejszych technik operacyjnych.