Metoda Feldenkraisa to jedna z alternatywnych technik terapeutycznych, która łączy w sobie elementy autohipnozy oraz pracy z ciałem. Opinie na jej temat są różne – niektórzy badacze wątpią w jej skuteczność, ale z drugiej strony są terapeuci, którzy specjalizują się w prowadzeniu zajęć zgodnie z metodą Feldenkraisa, a także pacjenci, którzy twierdzą, że po sesjach tego typu ich samopoczucie i stan zdrowia poprawił się.

Z tekstu dowiesz się:

• na jakich założeniach opiera się metoda Feldenkraisa,
• przy jakich schorzeniach wykorzystywane bywają ćwiczenia metodą Feldenkraisa.

Moshe Pinhas Feldenkrais urodził się w 1904 r. w Rosji. Mieszkał również w Białorusi, w wieku 14 lat wyruszył w samotną podróż do Palestyny. Przez długi czas mieszkał w Paryżu – uzyskał tam najpierw tytuł inżyniera budowy maszyn, a później stopień doktora habilitowanego fizyki (uczyła go m.in. Maria Curie Skłodowska). Znał się z Jigaro Kano – twórcą nowoczesnego judo – i jako jeden z pierwszych Europejczyków w 1936 r. uzyskał czarny pas judo. Był propagatorem tego sportu, napisał o nim kilka książek.

Podczas II wojny światowej służył w Royal Navy i odniósł w tym czasie ranę kolana. Uraz ograniczył jego możliwość poruszania i sprawił, że Feldenkrais zainteresował się medycyną, a zwłaszcza systemem nerwowym człowieka. Szczególnie interesowały go czynniki, które sprawiają, że człowiek porusza się w taki, a nie inny sposób i możliwości poprawy tego ruchu. Czerpiąc wiedzę z biologii, psychologii, nauk prenatalnych, a nawet cybernetyki, na nowo uczył się normalnie chodzić. Swoje odkrycia i założenia opisał w kilku książkach. W latach 50. zaprezentował je w USA i Europie, pod koniec lat 60. zorganizował pierwsze kursy dla osób chętnych do nauczania i stosowania jego metody.

Feldenkrais – metoda dla duszy i ciała

Metoda Feldenkraisa łączy w sobie elementy autohipnozy oraz pracy z ciałem. Zakłada ona, że wszystkie występujące u człowieka od początku życia dolegliwości, urazy, choroby czy niepowodzenia „wbudowują się” w jego podświadomość i mają wpływ na to, w jaki sposób się porusza, jaka jest wydolność, w których częściach ciała odczuwa ból i ograniczenia. Metoda Feldenkraisa ma na celu naukę takich wzorców, dzięki którym poruszanie się będzie bardzie swobodne i naturalne. W ramach terapii wykorzystuje się dwie opracowane przez Feldenkraisa techniki: świadomość poprzez ruch oraz funkcjonalną integrację.

• Świadomość poprzez ruch – są to zajęcia, podczas których wykonuje się w odpowiedniej kolejności określone przez terapeutę sekwencyjne ruchy, począwszy od tych najprostszych do bardziej skomplikowanych. Podczas ćwiczeń pacjent powinien wykorzystywać swoją percepcję i wyobraźnię.
• Funkcjonalna integracja – jest to indywidualna sesją z terapeutą, podczas której wpływa on na ciało pacjenta poprzez delikatny, wolny dotyk poszczególnych partii ciała. Według założeń, pozwala to na opracowanie nowych wzorców ruchowych bezpośrednio w systemie nerwowo-mięśniowym.

Metoda Feldenkraisa – ćwiczenia na różne dolegliwości

Opinie na temat metody Feldenkraisa są różne. Niektórzy badacze wątpią w jej skuteczność – według badania przeprowadzonego w Australii, nie ma dostatecznych dowodów na to, że pomaga ona leczyć jakiekolwiek choroby i urazy. Z drugiej strony – są terapeuci, którzy specjalizują się w prowadzeniu zajęć zgodnie z metodą Feldenkraisa, a także pacjenci, którzy twierdzą, że po sesjach tego typu ich samopoczucie i stan zdrowia poprawił się.

Zgodnie z założeniami metoda Feldenkraisa może być wykorzystywana w rehabilitacji ortopedycznej (rehabilitacja kręgosłupa, bóle stawów i mięśni, zwichnięcia, złamania, wady postawy), leczenia chorób reumatycznych, rehabilitacji neurologicznej (np. stwardnienie rozsiane) oraz stanów pooperacyjnych.

Choć metoda Feldenkraisa nie jest oceniana jednoznacznie pod względem skuteczności, to jednak trudno też doszukiwać się opinii, że mogłaby szkodzić zdrowiu. Można więc zakładać, że u niektórych pacjentów może ona być dobrym uzupełnieniem tradycyjnej rehabilitacji.