Kiedy wykonuje się rezonans magnetyczny kolana? Jakie są wskazania i przebieg badania stawu kolanowego?

Kolano to potoczne określenie stawu kolanowego, który łączy udo z podudziem. Element ten ze względu na swoją złożoną budowę i pełnione funkcje stosunkowo często ulega urazom i różnym schorzeniom. Jednym ze sposobów pozwalających na ocenę jego stanu jest rezonans magnetyczny kolana. Kiedy wykonywane jest to badanie, jak się przygotować i co można zdiagnozować na jego podstawie? Sprawdź!

Jakie struktury pozwala zobrazować rezonans magnetyczny stawu kolanowego?

W przypadku problemów w obrębie kolana wykorzystuje się różne metody diagnostyczne, m.in. badanie rentgenowskie (RTG) i tomografię komputerową. Metody te wykorzystują jednak szkodliwe promieniowanie jonizujące. Ponadto RTG świetnie sprawdza się do obrazowania kości, ale niekiedy nie daje wystarczająco wyraźnego obrazu w przypadku pozostałych elementów stawu. Duże znaczenie w diagnostyce ma więc rezonans magnetyczny (MRI), który pozwala na bardzo precyzyjne zobrazowanie zarówno tkanek miękkich, struktur kostnych i chrząstek. Możliwość oceny poszczególnych elementów kolana jest istotna ze względu na jego stosunkowo skomplikowaną budowę. Jest to największy staw w ciele człowieka, w którym wyróżnia się m.in.:

• torebkę stawową,
• więzadła,
• błonę maziową,
• łąkotki,
• rzepkę.

Poza elementami stawu w trakcie badania można sprawdzić także stan kości udowej i piszczelowej.

Kiedy wykonuje się MRI kolana? Podstawowe wskazania i niepokojące objawy

W obrębie zawiasowego stawu kolanowego możliwe jest wykonywanie ruchów, takich jak wyprost i zgięcia, a także w minimalnym stopniu obrotów podczas zginania. Jest to element nieustannie eksploatowany podczas chodzenia. Tym samym kolano należy do części ciała najbardziej narażonych na przeciążenia i urazy. Rezonans pozwala wykryć wszelkie nieprawidłowości w jego obrębie. Poza widocznymi zmianami, takimi jak np. urazy z jednoczesnym przerwaniem ciągłości tkanek, do niepokojących objawów, które powinny skłonić do badania należą m.in.:

• ból,
• uczucie mrowienia i zimna,
• obrzęk,
• zaczerwienienie,
• krwiaki,
• płyn wysiękowy w stawie,
• problemy z poruszaniem,
• wzmożona ciepłota tkanek,
• sztywność stawu,
• chrupanie, trzeszczenie czy też uczucie ,,przeskakiwania” elementów stawu kolanowego.

Nieprawidłowości najczęściej diagnozowane w obrębie kolana

Najczęściej Pacjent kierowany jest na MRI kolana wówczas, gdy inne metody diagnostyczne są niewystarczające. Lekarz może zalecić rezonans również, gdy w trakcie badania palpacyjnego stwierdzi taką konieczność i nie chce narażać Pacjenta na promieniowanie jonizujące.

Najczęściej zaleca się wykonać rezonans magnetyczny przy podejrzeniu i monitorowaniu postępu zmian zwyrodnieniowych, skuteczności leczenia czy kontroli po przebytej operacji. Warto wykonać badanie, ponieważ pozwala ono wykryć wiele nieprawidłowości, takich jak np.:

• zerwanie więzadeł,
• skręcenia,
• stany zapalne w obrębie ścięgien,
• zwichnięcia,
• złamania,
• uszkodzenia łąkotek i rzepki,
• torbiele,
• zwapnienia,
• zmiany w chrząstkach stawowych,
• krwawienia w jamie stawowej,

Ze względu na wysoką precyzyjność rezonans stawu kolanowego stanowi również istotny element planowania inwazyjnych zabiegów operacyjnych.

Jak się prawidłowo przygotować do rezonansu kolana?

Warto zjeść łagodny posiłek i założyć wygodną odzież bez elementów metalowych. Na badanie MR kolana trzeba zgłosić się bez makijażu. Badanie trwa od 15 minut do godziny i jest bezbolesne. Przed rezonansem należy zdjąć wszelkie metalowe elementy. W trakcie procedury Pacjent musi położyć się na stole diagnostycznym w pozycji leżącej i pozostawać bez ruchu.

Nieco bardziej trzeba się przygotować do badania, jeśli podany ma zostać środek kontrastowy. Wówczas należy mieć przy sobie wynik aktualnego badania stężenia kreatyniny we krwi. Podanie kontrastu wydłuża też czas badania, ponieważ przynajmniej przez 30 minut po nim należy pozostać w placówce.

Kiedy nie wykonuje się tego badania? Jakie są przeciwwskazania?

Działanie pola magnetyczne nie oddziałuje negatywnie na tkanki. Niemniej jednak istnieją pewne przeciwwskazania do jego wykonania. Należy do nich głównie obecność elementów metalowych i elektrycznych sprzętów medycznych w ciele, takich jak np. rozrusznik serca, pompa insulinowa, śruby ortodontyczne czy niektóre stałe aparaty zębowe. Jeśli jest to możliwe, badania nie przeprowadza się także u kobiet w 1. trymestrze ciąży.