Złamanie w obrębie kości nadgarstka – objawy, leczenie i rehabilitacja

Jazda na rolkach, deskorolce czy rowerze to idealny sposób na spędzenie wolnego czasu oraz zrzucenie zbędnych kilogramów. Ortopedzi przestrzegają jednak przed „cichym złamaniem” kości nadgarstka, które może przydarzyć się w trakcie aktywnego wypoczynku. Najczęściej dotyczy ono kości łódeczkowatej.

Uraz kości łódeczkowatej stanowi od 60 do 80% wszystkich złamań kości nadgarstka. Rocznie dotyka kilkuset osób na każdą milionową populację, zwłaszcza w okresie sprzyjającym wszelkiej aktywności sportowej, to znaczy od wiosny do wczesnej jesieni. Ryzyko złamania kości łódeczkowatej wzrasta w przypadku sportów, w których jesteśmy narażeni na silny upadek na wyprostowane rękę , czyli np.: piłka nożna, jazda na rolkach, jazda na deskorolce, rowerze czy jazda konna.

Rodzaje złamań kości nadgarstka

Złamania kości  nadgarstka to jedne z najczęstszych złamań w ciele człowieka i mogą być spowodowane przez urazy mechaniczne, takie jak upadek na dłoń lub uderzenie. Istnieją różne rodzaje złamań nadgarstka, w tym:

1. Złamanie kości promieniowej: jest to najczęstszy rodzaj złamania w obrębie kończyny górnej

2. Złamanie kości łódeczkowatej – jest to najczęstsze złamanie w obrębie 8 małych kości nadgarstka. Najczęściej nierozpoznawalne złamanie w obrębie kończyny górnej.

3. Złamanie kości trójgraniastej – drugie co do częstości złamanie w obrębie kości nadgarstka, najczęściej niegroźne, leczone zachowawczo poprzez unieruchomienie

4. Złamania pozostałych kości nadgarstka. Złamania rzadkie, wymagające dokładnej diagnostyki obrazowej.

Każdy rodzaj złamania w obrebie nadgarstka wymaga odpowiedniego leczenia, aby zapewnić prawidłowe gojenie się i przywrócenie pełnej funkcjonalności nadgarstka. W niektórych przypadkach może być konieczne leczenie operacyjne, w innych wystarczające może być unieruchomienie i rehabilitacja. Ważne jest, aby skonsultować się z lekarzem, aby uzyskać odpowiednie zalecenia dotyczące leczenia.

Objawy złamania w obrębie kości nadgarstka

Złamania kości  nadgarstka dotyczą małych kości i początkowo nie wiąże się z dokuczliwymi objawami. W pierwszej fazie pojawia się obrzęk i ból, jak przy zwykłym stłuczeniu. Dlatego większość osób bagatelizuje uraz. Z czasem pojawia się silny ból nadgarstka podczas chwytania oraz dyskomfort w momencie ucisku złamania. Jest to sygnał, że sytuacja jest poważna i wymaga natychmiastowej interwencji lekarskiej.

Dodatkową przeszkodą w zdiagnozowaniu złamania jest to, że często bywa ono niewidoczne na zdjęciu rentgenowskim. Dotyczy to przede wszystkim złamań kości łódeczkowatej bez przemieszczenia, dlatego ortopedzi nazywają tę kontuzję „cichym złamaniem”. Bywa, że aż w 40% konsultacji lekarskich złamanie kości nadgarstka nie zostaje rozpoznane w porę, co ma ogromny wpływ na rozwój schorzenia.

Złamanie kości łódeczkowatej

Kość łódeczkowata jest najważniejszą kością nadgarstka. Uszkodzenie jej ma bezpośredni wpływ na funkcjonowanie całej ręki, bowiem odbiera jej siłę, a ból utrudnia wykonywanie codziennych czynności. Nieprawidłowo rozpoznane i nieleczone złamanie prowadzi w konsekwencji do zmian zwyrodnieniowych oraz zniszczenia całego nadgarstka w perspektywie od 5 do 25 lat od momentu powstania urazu. Właściwa diagnoza w odpowiednim czasie może uratować sprawność ręki i uchronić chorego przed niepotrzebnym bólem związanym z operacją.

Leczenie złamania kości łódeczkowatej

Zabieg na świeżym złamaniu kości łódeczkowatej jest małoinwazyjny. Poprzez małe nacięcie skóry umieszcza się w kości specjalną śrubę, kontrolując jej poprawne wprowadzenie telewizją rentgenowską albo specjalną kamerą wewnątrz nadgarstka. Pacjent może już następnego dnia swobodnie poruszać ręką. Zabieg ten rekomenduje się jednak wyłącznie pacjentom, u których w porę rozpoznano kontuzję kości łódeczkowatej. – Komplikacje rozpoczynają się dopiero w momencie, gdy mamy do czynienia z zadawnionym złamaniem. W przypadku kości łódeczkowatej w tego typu sytuacjach bardzo trudno uzyskać zrost. Leczenie zaburzeń zrostu kości łódeczkowatej jest wielokrotnie trudniejsze od zabiegu stosowanego w przypadku świeżego złamania.

Leczenie złamania kości nadgarstka

Leczenie złamania w obrębie nadgarstka może być realizowane zarówno w sposób operacyjny, jak i bezoperacyjny. W każdym przypadku konieczne jest unieruchomienie nadgarstka w celu umożliwienia gojenia się złamania.

Leczenie bezoperacyjne polega na zastosowaniu gipsu lub opatrunku ortopedycznego. Ta metoda jest zalecana w przypadku nie przemieszczonego złamania. Unieruchomienie powinno trwać od 6 do 8 tygodni, po czym pacjent może rozpocząć stopniowe ćwiczenia rehabilitacyjne, aby przywrócić funkcjonalność nadgarstka.

Leczenie operacyjne jest zalecane w przypadku przemieszczenia złamania lub gdy istnieje ryzyko, że złamanie nie zrośnie się prawidłowo przy leczeniu bezoperacyjnym. W trakcie zabiegu chirurg może zastosować kilka metod, aby przywrócić prawidłowe ustawienie odłamów.  Po zabiegu pacjent będzie musiał nosić unieruchomienie przez kilka tygodni, aby zagwarantować prawidłowe gojenie się złamania. Następnie pacjent będzie mógł rozpocząć program rehabilitacji, aby przywrócić pełną funkcjonalność nadgarstka.

Ważne jest, aby pacjent ściśle przestrzegał zaleceń lekarskich i wykonywał wszystkie ćwiczenia rehabilitacyjne, aby zapewnić prawidłowe gojenie się złamania i przywrócić pełną funkcjonalność nadgarstka.

Rehabilitacja po złamaniu kości nadgarstka

Rehabilitacja po złamaniu kości nadgarstka jest ważnym elementem procesu powrotu do zdrowia i pełnej funkcjonalności ręki. Celem rehabilitacji jest przywrócenie ruchomości, siły i stabilności nadgarstka oraz zapobieganie powstawaniu problemów związanych z bólem i utratą sprawności. Oto kilka kroków, które można podjąć w ramach rehabilitacji po złamaniu nadgarstka:

Leczenie bólu i obrzęku: leczenie przeciwbólowe i obrzękowe może pomóc w łagodzeniu bólu i umożliwić rozpoczęcie rehabilitacji.

Ćwiczenia rozciągające: ćwiczenia rozciągające pomagają zwiększyć ruchomość i elastyczność nadgarstka.

Ćwiczenia wzmacniające: ćwiczenia wzmacniające pomagają przywrócić siłę i stabilność nadgarstka.

Ćwiczenia koordynacyjne: ćwiczenia koordynacyjne pomagają przywrócić płynność i precyzję ruchów nadgarstka.

Terapia manualna: terapia manualna, taka jak masaże i manipulacje, może pomóc w łagodzeniu bólu i poprawie ruchomości.

Rehabilitacja po złamaniu nadgarstka powinna być dostosowana do indywidualnych potrzeb i może trwać od kilku tygodni do kilku miesięcy. Ważne jest, aby skonsultować się z lekarzem i fizjoterapeutą, aby uzyskać odpowiednie zalec