Trening przy Hashimoto – jak ćwiczyć z chorobą endokrynologiczną?

Choroba Hashimoto to przewlekłe limfocytowe zapalenie tarczycy o podłożu autoimmunologicznym, w przebiegu którego nieprawidłowe pobudzenie układu immunologicznego prowadzi do tworzenia przeciwciał przeciwko własnej tarczycy, a w konsekwencji – to stopniowego upośledzania produkcji jej hormonów oraz niszczenia samego gruczołu. Leczona, ustabilizowana choroba Hashimoto pozwala pacjentom prowadzić normalne życie – czy jednak dotyczy to również aktywności fizycznej?

Z tekstu dowiesz się:

• jakie są objawy hashimoto,
• jaką dietę powinny stosować osoby ze zdiagnozowanym hashimoto,
• czy wysiłek fizyczny jest wskazany przy hashimoto,
• jakie korzyści daje wysiłek fizyczny chorym na hashimoto,
• jak wygląda przykładowy trening dla chorych na tę chorobę,
• jaki sport przy hashimoto można uprawiać.

Choroba Hashimoto (od nazwiska jej odkrywcy – japońskiego chirurga dr. Hakaru Hashimoto) to potoczna nazwa przewlekłego limfocytowego zapalenia tarczycy o podłożu immunologicznym. Na skutek zaburzeń w pracy układu immunologicznego produkuje on przeciwciała przeciwko własnej tarczycy, co upośledza produkowanie przez nią hormonów oraz stopniowo ją niszczy. Choroba Hashimoto to najczęściej występujące zaburzenie pracy tarczycy – występuje u około 5% dorosłych kobiet i 1% mężczyzn.

Choroba Hashimoto – objawy

Objawy hashimoto związane są niedoborem w organizmie hormonów produkowanych przez tarczycę. Zalicza się do nich:

• przewlekłe zmęczenie i senność,
• ciągłe uczucie zimna,
• depresja,
• zwiększenie masy ciała,
• zaparcia,
• zaburzenia pamięci,
• spowolnienie pracy serca,
• niskie ciśnienie tętnicze,
• suche włosy,
• sucha, łuszcząca się skóra,
• zaburzenia miesiączkowania.

Na wczesnym etapie rozwoju choroby Hashimoto możliwe jest powiększenia tarczycy (tzw. wole). Później tarczyca się zmniejsza, ale pojawić się z kolei mogą guzki, przy czym są one bezbolesne. W badaniach laboratoryjnych stwierdza się m.in. niedokrwistość oraz wysokie stężenie cholesterolu.

Hashimoto – dieta

Dziedziną medycyny, w ramach której diagnozuje się i leczy chorobę Hashimoto jest endokrynologia – choć co do zasady jest to schorzenie nieuleczalne, to jednak odpowiednie postępowanie (głównie przyjmowanie syntetycznych brakujących hormonów tarczycy) pozwala pacjentom prowadzić normalne życie. W leczenie hashimoto zaangażowani mogą być również inni specjaliści, np. dietetyk. Odpowiednie żywienie pozwala bowiem wpływać na funkcjonowanie tarczycy, łagodzić objawy jej niedoczynności oraz ogólnie podnosić jakoś życia.

Choroba Hashimoto a sport – wskazany czy nie?

Wątpliwości pacjentów ze zdiagnozowaną chorobą Hashimoto budzi nieraz to, czy mogą uprawiać sport. Otóż można z całą stanowczością stwierdzić, że choroba Hashimoto absolutnie nie jest bezwzględnym przeciwwskazaniem do aktywności fizycznej. Oczywiście należy przy tym pamiętać, że ćwiczenia przy hashimoto powinny być dopasowane do ogólnego stanu pacjenta, jego kondycji czy upodobań.

Hashimoto a wysiłek fizyczny – korzyści

Aktywność fizyczna jest bardzo ważnym elementem zdrowego trybu życia u wszystkich osób, również z rozpoznaną chorobą Hashimoto.

• Jednym z objawów choroby Hashimoto spowodowanym niedoborem hormonów tarczycy w organizmie może być przyrost masy ciała. Regularne treningi przy hashimoto pozwalają obniżyć masę ciała oraz zredukować zawartość tkanki tłuszczowej we krwi.
• W badaniach laboratoryjnych u pacjentów z hashimoto często obserwuje się podwyższony poziom cholesterolu. Obok diety, jednym z najskuteczniejszych sposobów na jego redukcję jest właśnie aktywność fizyczna. Ćwiczenia przy hashimoto są więc zalecane również z tego powodu.
• Kolejnym często spotykanym objawem hashimoto jest obniżone ciśnienie tętnicze. Liczne badania naukowe dowiodły, że regularna aktywność fizyczna o umiarkowanym natężeniu jest jednym z najskuteczniejszych naturalnych sposobów na jego regulowanie.
• Istnieją doniesienia, że trening przy hashimoto pozytywnie wpływa na funkcjonowanie samej tarczycy – pobudza ją do pracy, dzięki czemu produkuje więcej hormonów, a jednocześnie obniża stężenie TSH w organizmie.
• Dopasowany do potrzeb i preferencji pacjenta z hashimoto trening jest doskonałym sposobem na radzenie sobie z objawami depresji, pobudza produkcję endorfin oraz łagodzi problemy ze snem.

Przykładowy trening przy hashimoto – czy istnieje?

Trudno mówić o jednym, uniwersalnym przykładowym treningu dla pacjentów ze zdiagnozowanym hashimoto – ćwiczenia, jak już wcześniej wspomniano, muszą być dopasowane do ogólnej formy fizycznej, możliwości, potrzeb i preferencji. Dlatego rozpoczynając swoją przygodę ze sportem warto skonsultować się ze specjalistą, np. fizjoterapeutą, rehabilitantem czy trenerem personalnym. Trzeba bowiem brać pod uwagę fakt, że upośledzenie pracy tarczycy może powodować dużo niższą niż u innych osób tolerancję wysiłku. Dodatkowo, objawem hashimoto bywa również przewlekłe uczucie zmęczenia, które może utrudniać podjęcie jakiejkolwiek aktywności. Wówczas wsparcie profesjonalnego trenera bywa nieocenioną motywacją.

Hashimoto a uprawianie sportu – polecane dyscypliny

Osobom ze zdiagnozowaną chorobą Hashimoto poleca się aktywności niezbyt obciążające, ale pozwalające utrzymać (lub zredukować) wagę, wzmocnić mięśnie i utrzymywać w sprawności cały układ ruchu.

• Jazda na rowerze – to jedna z najprostszych form aktywności, którą można uprawiać na wsi i w mieście. Pozwala wzmocnić mięśnie nóg, jest doskonałym sposobem na zgubienie zbędnych kilogramów. Dodatkowo, jazda na rowerze jest naprawdę zbawienna dla naszego kręgosłupa, zwłaszcza dla osób, które prowadzą siedzący tryb życia.
• Joga – jest to wywodząca się z Indii forma rekreacji i ćwiczeń fizycznych, która polega na spokojnym precyzyjnym przyjmowaniu określonych pozycji (tzw. asany), trwaniu w niech przez jakiś czas i powrocie do pozycji wyjściowej. Połączone jest to ze stosowaniem konkretnych technik oddechowych.
• Aqua aerobic – jest to świetna odmiana tradycyjnego aerobiku, ale w ogóle nie obciąża stawów. Pozwala modelować sylwetkę, łagodzi bóle kręgosłupa i nie jest bardzo wyczerpująca, co jest istotne dla pacjentów ze zdiagnozowaną chorobą Hashimoto.