Trening autogenny Schultza – sprawdź, czy warto sięgać po tę metodę!

Trening autogenny Schultza to znana na całym świecie technika relaksacyjna, która opiera się na autosugestii. Jej twórcą był niemiecki psychiatra i psychoterapeuta Johannes Schultz. Opracowana przez niego technika pozwala na relaksację i odprężenie organizmu, co jest nie tylko bardzo przydatne przy leczeniu zaburzeń nerwowych, ale też znajduje zastosowanie w rehabilitacji, neurologii, położnictwie oraz endokrynologii.

Z tekstu dowiesz się:

• na czym polega trening autogenny Schultza,
• z jakich elementów składa się trening autogenny wg Schultza,
• jakie są wskazania do jego zastosowania.

Trening autogenny Schultza to rodzaj relaksacji, wewnętrznej medytacji oraz ćwiczeń zaczerpniętych z jogi. Jego twórcą był niemiecki psychiatra i psychoterapeuta Johannes Schultz, który uważał, że relaksacja i odprężenie mają zbawienny wpływ na ludzkie zdrowie i samopoczucie, zarówno psychiczne, jak i fizyczne. Zgodnie z jego koncepcją relaksacja to stan, w którym dochodzi do rozluźnienia ciała oraz umysłu, a człowiek w odpowiednich warunkach potrafi sam się w ten stan wprowadzić.

Odprężenie i relaksacja. Trening autogenny Schultza – najważniejsze zasady

Autogenny trening relaksacyjny Schultza obejmuje cztery pozycje wyjściowe: leżenie na brzuchu, leżenie na plecach, siedzenie na krześle z oparciem oraz półleżenie w fotelu. W tych pozycjach pacjent wykonuje określone ćwiczenia, jednocześnie wypowiadając na głos dopasowane do tego formuły, tak aby doprowadzić do odczuwania:

• uczucia ciężaru – pacjent rozluźnia np. mięśnie prawej ręki, mówiąc głośno formułę „Moja prawa ręka jest ciężka, jestem spokojny”,
• uczucia ciepła – pacjent skupia się np. na swojej prawej ręce, mówiąc głośno formułę „Moja prawa ręka jest ciepła, jestem spokojny”,
• regulacji pracy serca – pacjent próbuje się wyciszyć, wyobrazić sobie bicie swojego serca i mówi głośno formułę: „Moje serce pracuje miarowo, jestem spokojny”,
• uspokojenia oddechu – pacjent oddycha głęboko i powoli, przerywając oddechy słowami: „Oddycha mi się lekko i swobodnie, jestem spokojny”,
• uczucia ciepła w splocie słonecznym – pacjent próbuje wyobrazić sobie ogarniające jego klatkę piersiową ciepło, wypowiadając słowa: „Moje ciało jest ciepłe, jestem spokojny”,
• uczucia chłodu na czole – pacjent dotyka ręką czoła, odczuwając jego chłód i wypowiadając słowa: „Moje czoło jest chłodne, jestem spokojny”.

Trening autogenny Schultza – jak go przeprowadzić?

Obok zaznajomienia się z podstawowymi zasadami treningu autogennego wg Schultza bardzo istotne jest to, by wiedzieć, w jakich warunkach go przeprowadzać. Jako rodzaj medytacji i relaksacji wymaga on ciszy, spokoju i skupienia – najlepiej przeprowadzać go w pomieszczeniu odizolowanym od hałasu, niezbyt nasłonecznionym, z temperaturą około 20 stopni. Bardzo pomocne jest puszczenie muzyki klasycznej, medytacyjnej lub odgłosów przyrody.

Ćwiczenia należy wykonywać przez 15-20 minut raz lub dwa razy dziennie – każde z nich trzeba wykonać we wszystkich czterech pozycjach wyjściowych, powtarzając daną formułę 5-6 razy. Cała terapia trwa z reguły 12 tygodni. Bardzo często podczas początkowych etapów pacjentowi towarzyszy np. psychoterapeuta albo rehabilitant, a później pacjent ćwiczy samodzielnie w domu. Dla wielu osób autogenny trening relaksacyjny Schultza staje się z czasem codziennym elementem dbania o swoje zdrowie psychiczne i fizyczne.

Trening autogenny Schultza – ćwiczenia dla duszy i ciała

Każde z ćwiczeń wykonywanych w ramach treningu autogennego Schultza – obok relaksacji umysłowej – ma za zadanie wywołać u pacjenta pożądane efekty fizyczne: rozluźnić mięśnie, uspokoić pracę serca, poprawić funkcjonowanie mięśni odpowiedzialnych za oddychanie, wyregulować pracę narządów wewnętrznych, poprawić trawienie oraz usprawnić krążenie. Oprócz tego, że trening autogenny wg Schultza może być elementem odnowy biologicznej oraz sposobem na zwalczenie zmęczenia i znużenia, stosuje się go również w przypadku:

• dolegliwości ze strony układu ruchu (bóle mięśni, ból barków i ramion),
• choroby wrzodowej dwunastnicy i żołądka,
• nerwicy,
• wymiotów psychogennych,
• rehabilitacji wad postawy,
• nadciśnienia tętniczego,
• ćwiczeń przygotowujących kobiety do porodu.

Choć w pierwszej chwili może się wydawać, że trening autogenny Schultza ma więcej wspólnego z mistycyzmem albo hipnozą, to jednak wykazuje działanie lecznicze, mające na celu osiągnięcie przez człowieka odprężenia i relaksacji – zgodnie z założeniem, że wiele chorób ma swoje źródło w stanach napięcia mięśniowego oraz nerwowego.