Umów wizytę telefonicznie

Co to jest kolano skoczka? Sprawdź, czy ten problem może dotyczyć Ciebie

 

Autor: Redakcja enel-sport
Data publikacji: 01.06.2020

Kolano skoczka to kontuzja, której głównym objawem jest ból przedniej okolicy kolana w miejscu, gdzie więzadło rzepki łączy się z rzepką. Jest to uraz występujący głównie u sportowców uprawiających określone dyscypliny, ale przytrafia się również np. osobom otyłym.

Z tekstu dowiesz się:

  • jakie są przyczyny kontuzji,
  • jakie są jej objawy,
  • jak leczyć kolano skoczka zachowawczo,
  • jak leczy się zaawansowane przypadki,
  • czy są skuteczne ćwiczenia na kolano skoczka.

Więzadło rzepki to część stawu kolanowego, która łączy rzepkę z kością piszczelową. Razem z rzepką i mięśniem czworogłowym tworzy mechanizm wyprostny kolana. Kolanem skoczka określa się potocznie zmianę przeciążeniowo-zwyrodnieniową więzadła rzepki tuż przy jego wierzchołku, czyli miejscu, w którym łączy się z rzepką. W przebiegu tej kontuzji w więzadle tworzą się mikrouszkodzenia, które powodują ból, a także mogą prowadzić do poważniejszych uszkodzeń, łącznie z zerwaniem więzadła.

Kolano skoczka – czynniki ryzyka

Jak sama nazwa wskazuje, kolano skoczka to przypadłość osób, które uprawiają dyscypliny sportu wymagające wykonywania wyskoków. W ich trakcie dochodzi do silnego nacisku na więzadło rzepki, co może prowadzić do powstawania mikrouszkodzeń. Do dyscyplin sportu wywołujących tego typu urazy kolan zalicza się m.in. siatkówkę, koszykówkę, piłkę ręczną, niektóre dyscypliny lekkoatletyczne, a czasem także piłkę nożną.

Kolano skoczka może być również efektem:

  • zbyt dużego obciążenia na początku przygody ze sportem,
  • wad wrodzonych układu ruchu (np. asymetrii ustawienia rzepek),
  • niedoleczonych wcześniejszych kontuzji,
  • otyłości i związanego z nią nadmiernego obciążenia stawów kolanowych.

Kolano skoczka – objawy

Głównym objawem kolana skoczka jest ból w przedniej części kolana – w miejscu, w którym więzadło rzepki łączy się z rzepką, a więc w jej dolnych partiach. W pierwszej fazie ból może się pojawiać na początku treningu lub po jego zakończeniu. Z czasem dolegliwości są coraz bardziej nasilone i przechodzą w stan przewlekły, utrudniając, a nawet uniemożliwiając wykonywanie codziennych aktywności.

Kolano skoczka – leczenie zachowawcze

Po postawieniu diagnozy (wymagane jest do tego zazwyczaj badanie USG, czasem wsparte rezonansem magnetycznym) lekarz decyduje o tym, jak leczyć kolano skoczka. W początkowych fazach schorzenia zwykle stosuje się terapię zachowawczą. Obejmuje ona przede wszystkim pracę z fizjoterapeutą oraz wykonywanie ćwiczeń wzmacniających mięśnie i przywracających prawidłowy balans mięśniowy. Oprócz tego mogą być stosowane zabiegi fizjoterapeutyczne (np. fala uderzeniowa) oraz iniekcje dostawowe (osocze bogatopłytkowe, kwas hialuronowy).

Kolano skoczka – jak leczyć zaawansowane przypadki?

Nowoczesna ortopedia pozwala oczywiście na leczenie kolana skoczka również w zaawansowanych stadiach. Wykonuje się wówczas zabieg artroskopii kolana – poprzez niewielkie nacięcia oczyszcza się uszkodzoną część więzadła rzepki oraz usuwa wszelkie stany patologiczne wewnątrz stawu. Po operacji konieczna bywa 3-6-miesięczna rehabilitacja.

Kolano skoczka – ćwiczenia

Elementem profilaktyki, leczenia zachowawczego i rehabilitacji po wykonanym zabiegu są odpowiednie ćwiczenia na kolano skoczka. Początkowo wykonuje się je pod okiem fizjoterapeuty, a później samodzielnie w domowym zaciszu. Poniżej kilka przykładów:

  • Stań prosto i oprzyj się jedną ręką o ścianę. Zegnij nogę w kolanie, chwyć za kostkę i delikatnie pociągnij ją w stronę pośladków, aż poczujesz napięcie. Wytrzymaj 10-20 sekund. Powtórz trzy razy.
  • Stań na kontuzjowanej nodze z rozłożonymi na boki rękoma. Zamknij oczy i staraj się utrzymać równowagę. Wytrzymaj w tej pozycji 30 sekund.
  • Usiądź na podłodze z wyprostowanymi nogami. Podłóż pod kolana zwinięty ręcznik, Staraj się go rolować po podłodze, angażując do tego mięśnie ud.

Oczywiście w razie jakichkolwiek wątpliwości warto poradzić się fizjoterapeuty lub ortopedy. Wówczas będziemy mieć pewność, że dane ćwiczenie na pewno jest dla nas bezpieczne!